Review: Bring Me The Horizon

Afgelopen zaterdag ben ik naar een concert geweest van Bring me The Horizon in Vorst Nationaal.

Voor diegene die BMTH niet kennen. Het is een rock- en metalband en ze komen uit Engeland. Ze noemen hun genre van muziek vooral deathcore al moet ik zeggen dat doorheen de jaren hun muziek wat milder is geworden. Ik was ook niet echt een grote fan van hun eerste albums, deze waren echt overdreven en je hoorde enkel geschreeuw.

De naam is afgeleid uit de film Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl. Jack Sparrow zegt op het einde: “now, bring me that horizon”. Persoonlijk, vind ik dit heel origineel en goed uitgevonden. De band bestaat uit leadzanger Oliver Sykes, achtergrondzanger Lee Malia, basgitarist Matthew Kean, drummer Matt Nicholls en op te toetsen hebben we dan nog Jorden Fish.

Ik had ze afgelopen zomer al gezien op Rock Werchter, daar kregen ze heel wat slechte kritiek te verduren omdat leadzanger Oliver Sykes zijn stem gedeeltelijk kwijt was.

Ze zijn vooral gekend door het nummer Throne, waardoor ook ik ze leerde kennen. En ik weet het ik ben een fan maar ik was er niet van het begin dus ik ben geen ‘echte’ fan. Dit vind ik dus bullshit, je hoorde het overal op de weide van Rock Werchter. Meisjes en jongens die kwaad werden op nieuwe fans omdat ze er blijkbaar niet waren voor hen van in het begin.

Dus laten we het even duidelijk maken dat ik het langs de ene kant wel begrijp, maar sommige fans kunnen doen alsof de band van hun en hun alleen is. Soms best wel lachwekkend als je kijkt naar Justin Bieber en One Direction. Ooh wee als iemand van deze jongens een lief heeft, dan voelen de fans hun al onmiddellijk bedrogen. hahhaaa, ik lach me altijd kapot.

Voor de duidelijkheid ben ik dus een fan van BMTH, omdat ik hun muziek prachtig vind. Het zijn meesterwerken, niet omdat ik ‘verliefd’ op hen ben omdat ze beroemd zijn. Maar goed terug naar mijn recensie.

Vele van jullie luisteren niet naar dit genre van muziek, en daar kan ik mij volledig in vinden. Ik vind ook niet alle genres even mooi, dus velen judgen me dan ook als ze weten dat ik naar deze band luister. Ik zie het hun al denken voordat ze iets zeggen: dat is geen muziek, ze kent er niks van. Dit dat.

Als je inderdaad oppervlakkig luistert naar deze muziek kan je inderdaad zeggen dat het een hoop geschreeuw is en een paar mensen die op hun gitaar wat chingelen. Net zoals we bijvoorbeeld Humo hebben met hun negatieve en zeer subjectieve artikels (niet normaal ik heb echt nog nooit een positief artikel gelezen van hun). Maar goed, ik daag je uit gewoon een liedje op te zetten zoals Drown of Happy Song en neem de lyrics er eens bij.

Je zal heel anders kijken naar de muziek. Maar Goed nu over de concerten zelf.

MIX ROCK WERCHTER & VORST NATIONAAL

Deze review zal een mix zijn van RW en VN want het is praktisch dezelfde show. Het enige verschil is dat hij op RW zijn stem kwijt was en op zijn show in VN niet.

Bring me the Horizon was één van de acts waar ik het meest naar uitkeek op RW16, misschien zelfs wel mijn favoriete act. We stonden al ruimschots op tijd klaar in het tweede hok vanvoor. Het was er rustiger dan in het eerste hok.

Tussen de acts door is er altijd ongeveer 20 minuten pauze, tijdens deze pauze had BMTH een humoristische introductie video gemaakt. Het is een soort van health & safety video, wil je dit zien? Klik dan hier, het is de introductie van het reading festival (ik vond er geen van rock werchter).

BMTH gaf een goede mix van hun album Sempiternal en That’s the spirit. Ze begonnen met hun liedje Happy Song wat ik een hele goede opening vind. Het zorgt ervoor dat de crowd echt meezingt.

Het enige wat ik zeer jammer vind is dat Oliver Sykes zijn stem bijna kwijt was waardoor alles wel heel hees was en hij sommige refreinen niet kon meedoen. Maar ik vind het wel heel positief dat hij zijn optreden niet heeft afgezegd en dus echt heeft opgetreden. Sommige bands zouden gewoon hun show afzeggen.

Het enige dat ik daarop kan zeggen is S P I R I T , That’s the spirit.

Het publiek ging dan ook helemaal los en er waren verschillende circle pits en walls of death. Soms tot het irritante toe. Sommige jongens waren iets te ruig in hun aanpak om naar voren te proberen kruipen. Die moet je dan even op hun plaats zetten.

Oli kon het publiek echt goed bespelen en gaf goede speeches tussen zijn nummers door. Wat ik ok wel cool vond is dat hij tussen de mensen loopt en echt een band wilt met zijn fans.

Na Happy Song kwam Go to Hell For Heaven’ Sake, Gevolgd door House of Wolves.

Daarna was Avalanche (op dit moment mijn lievelingsnummer van hen :) ) en Shadow Moses. De harmonische symfonie werd heel lang uitgerokken waardoor ik eventjes dacht dat het een ander nummer was dan Shadow Moses. Al snel bleek dit niet zo te zijn.

“THIS IS SEMPITERNAL” werd door het publiek al headbangend geschreeuwd. Na Shadow Moses komt een speech waarbij hij Sleepwalking opdraagt aan zijn publiek. Hij legt in zijn speech uit dat iedereen wel zo een fase door zijn leven gaat dat hij depressief is.

Het rustige Follow You geeft het publiek even wat ademruimte, dit nummer wordt gevolgd door Can you feel my heart.

Hierna steekt hij zijn middelvinger naar het publiek op, hij vraagt dan of dat het hele publiek met hem wilt meedoen. Waarop iedereen zijn twee middelvingers de lucht in steekt. Antivist wordt ingezet. Dit was een nummer dat ik niet kende het was dan ook het minst mooie nummer van de show.

Voor hun laatste nummer True Friends heeft hij nog een speech over dat en vraagt hij aan het publiek of er iemand ooit al “fucked over” is geweest door hun beste vriend. “We’ll this is for them”.

Dan gaat het licht uit. Iedereen begint dan “we want more” te zingen en besluiten ze toch nog 2 nummers te spelen. Hun eerst nummer is hun populaire song Throne. De bekende deuntjes klinken door de boxen, dit is het nummer waarvan ik ze ken. En dit vind ik ook één van hun beste nummers.

En als laatste nummer spelen ze het diepe Drown. Waarna ze van het podium verdwijnen.

SETLIST:

1. Happy Song

2. Go to Hell for Heaven’s Sake

3. House of Wolves

4. Avalanche

5. Shadow Moses

6. Sleepwalking

7. Follow You

8. Can You Feel my Heart

9. Antivist

10. True Friends

11. Throne

12. Drown

Hier zal ik een link zetten naar een volledig opgenomen show van hen, Het is wel van Pinkpop en dus niet van Rock Werchter of Vorst Nationaal.

Hebben jullie hen al gezien? Laat gerust weten wat jij ervan vond!

xoxo

Demmy

#muziek #deathcore #festival #vorstnationaal #rockwerchter #2016 #Sempiternal #thatsthespirit #rock #punk #metal #review